travel is the only thing you can buy that makes yo

Jambo!

Hierbij alweer mijn allerlaatste blog uit Kenia. Morgenochtend vlieg ik naar huis. Even een overzichtje van de laatste 2 dagen.

Gisteren zijn we in alle vroegte opgestaan om dolfijnen te gaan spotten. Niet lang nadat we vertrokken waren hebben we ze ook gespot! Vorig jaar in de vs zag ik er heel snel maar eentje, nu was het gelukkig een hele groep en kon ik mooie foto's maken. Niet lang daarna gingen we snorkelen. Met mijn onderwatercamera heb ik veel foto's kunnen maken van de vele vissen. Helaas was het weer niet zo mooi, dus het koraal was donker..
Na de 2 snorkeltrips gingen we naar een eilandje waar een prachtig restaurantje stond. Afrikaanse vrouwen gewikkeld in de mooiste doeken brachten ons eten. Voor het eerst heb ik krab op, lekker!!!
Tot slot nog even foto's maken op het eiland en daarbij zag ik de grootste spin die ik ooit in levende lijven gezien heb... Zo groot als een kinderhand, minstens! (Nee, ik overdrijf niet). Gelukkig zat hij op veilige afstand..

Terug in het hotel bleek er 's avonds karaoke op het programma te staan, lachen!!

Vandaag zijn we mee geweest met de Bush tour. Als eerste kwamen we aan bij een kleuterschooltje. De juf vertelde dat ze het werk gratis deed. 'S ochtends had ze de jonge kinderen en 's middags de oudere. Helaas moet de school na de vakantie sluiten, want nu zitten christenen en moslims in dezelfde klas en de moslims willen dat niet meer. Zonde, hiermee gaat heel wat verloren! De kinderen gingen ook liedjes voor ons zingen, zo leuk! Ik neem de liedjes mee naar mijn eigen klas in nl.
Na het schooltje liepen we door een dorp. Meteen werden we begroet door kinderen die al vakantie hadden. Ze pakten onze hand vast en lieten kunstjes zien. Ook wilden ze graag de foto's zien die we maakten. Daarna gingen we naar een ander dorp. Weer werden we omringd door kinderen. Op een gegeven moment kwamen we uit bij een huis waar de vrouwen hard aan het werk waren. Ze waren bezig met het stampen van mais en het koken. Wij mochten eerst kijken en vervolgens ook helpen. Ik mocht mais stampen, kokos raspen, meel malen en het eten roeren. Klinkt simpel, maar het is zwaar werk. Ik heb er 2 bloedblaren van op m'n handen!
Daarna mochten we het eten ook proeven, het was erg lekker en typisch Keniaans. Grappig was dat overal kokos in zit en dat vind ik me toch vies! Maar hier smaakt de kokos helemaal niet naar kokos! Ik vond het super lekker! We kregen ook een kokosnoot om uit te drinken, mmm!
Daarna was het tijd om te dansen. De mamma kwam naar me toe met een rokje wat een beetje op een dweil leek en liet zien wat we moesten doen. Vooral veel draaien met die heupen. Al gauw kwam er een jongen die met mij wilde dansen, grappig om zo eens te doen, maar mijn heupen zijn niet los genoeg, vrees ik...
Na het dansen heb ik nog een tijd met die jongen zitten kletsen en uiteindelijk wilde hij (ik zou bijna uiteraard zeggen) met me trouwen. En daarna vertelde hij dat hij nog op highschool zat... Ehm... Toyboy?
Ik heb gezegd dat hij eerst z'n school maar af moet maken..

Na het dorpje gingen we naar een weeshuis. Wat ik daar zag heeft diepe indruk op me gemaakt. 32 kinderen in een huis kleiner dan ons huis thuis. Heel kaal en er stonden in totaal zo'n 10 stapelbedden. Sommige kinderen deelden dus een bed. We hadden in de supermarkt wat voedsel gekocht voor deze kinderen. Speelgoed heb ik niet gezien. Ook zongen de kinderen een liedje voor ons over dingen met elkaar delen, zelfs al heb je niks, en het waarmaken van je dromen. Wat een indruk heeft dat gemaakt! Ik heb heel sterk het gevoel dat ik hier iets mee moet doen, maar wat en hoe ben ik nog niet uit.

Na het weeshuis gingen we door naar een community voor gehandicapten. Eerst gingen we naar een restaurant om te eten. We werden opgewacht door een aantal dansers die ons een Afrikaanse dans lieten zien en uiteraard werd ik er meteen weer uitgehaald om mee te dansen.. Na het eten gingen ze weer dansen en weer moest ik meedoen. Leuk maar doodvermoeiend! Daarna kregen we een rondleiding door het dorpje. We zagen hoe gehandicapten spullen maakten voor in het winkeltje en zelf heb ik nog e.e.a. gekocht.
Daarna was de tour ten einde en gingen we terug naar het hotel. Het was een dag met vele indrukken.

Mijn reis zit erop. Morgen kom ik naar huis en verlaat ik een land waar ik me ontzettend thuis ben gaan voelen en waar ik stiekem verliefd op geworden ben. Zoals een jongen op het strand net al zei: we delen 1 wereld, blanken, zwarten en wie dan ook, overal waar we zijn, zijn we thuis. En zo hebben de Kenianen mij het gevoel gegeven dat ik thuis was. Het is zo'n warm volk, zulke lieve mensen! Overal waar je komt wordt je met een vrolijk 'jambo!' begroet en iedereen lacht en is vrolijk. Gevaar? Terrorisme? Welnee!!! Niks van gemerkt!
Hakuna matata! Geen zorgen, alles komt goed! En polle polle, we doen het rustig aan. Ik denk dat wij Nederlanders veel kunnen leren van de Kenianen. 1 ding weet ik zeker: ik ga hier terug komen!

Ik heb een fantastische reis gehad, ik heb hele leuke mensen leren kennen, zowel binnen de groep als de locale bevolking en ik ga dit nooit meer vergeten!

Bedankt voor het meelezen allemaal!

Een laatste dikke kus uit Kenia!
(Tenzij ik toch besluit een masai of beachboy te trouwen, want dan blijf ik natuurlijk gewoon hier!)